در مقابل، چنانچه رهگذری هنگام تردد در پیاده‌رو‌ها به‌ناگاه با یک راننده بی‌ملاحظه که راه وی را سد کرده است مواجه شود نه‌تنها نمی‌تواند بوق بزند بلکه چنانچه کمی هم به راننده غُر بزند با‌تعجب وی مواجه می‌شود. به‌هر حال همانطور که در تصویری که امیر‌خسرو‌پورمهر برای ما ارسال کرده مشاهده می‌کنید در اغلب موارد سواره از پیاده‌خبر ندارد. بنابراین این برگه‌های جریمه است که باید وظیفه خبر‌کردن آنها را به‌عهده بگیرد و بوقی باشد برای راننده‌های از همه‌جا بی‌خبر. البته به‌قول معروف نباید از حق گذشت که جای پارک نیز در بسیاری از نقاط شهر همچنان حکم کیمیا را دارد.
خودروی شترمرغی
همانطور که از ظاهر شهر پیداست، بحث زیباسازی شهر جدی‌تر از پیش در حال پیگیری است. با وجود این همچنان برخی موانع برای پیشبرد چنین اهدافی مشاهده می‌شود. برای نمونه همانطور که در تصویری که داوود مقدسی برای ما ارسال کرده مشاهده می‌کنید برخی شهروندان اصرار دارند که از فضای عمومی شهر بهر‌ه‌برداری شخصی کرده و برای دیگران نیز با سفسطه و مغلطه دلیل‌تراشی کنند.
برای نمونه چنانچه به‌صاحب این خودرو گفته شود این خودروی نازیبا را از محل دور کند خواهد گفت خیابان متعلق به‌خودرو است و جای پارک نیز عمومی است. در مقابل، چنانچه اهالی یا ماموران شهرداری به‌وی بگویند برای جدول‌کشی یا آسفالت خیابان این خودرو را جابه‌جا کن، خواهد گفت که این خودرو فاقد موتور است و فقط برای تبلیغات اینجا گذاشته شده است. شاید شما هم تا به‌حال به‌یاد این ضرب‌المثل افتاده باشید که « به شترمرغ می‌گویند بار ببر می‌گوید من مرغم، می‌گویند تخم بگذار می‌گوید من شترم».
رانندگی با 6چشم
تا آنجا که می‌توانید خودرویی را به امانت نگیرید زیرا ممکن است هر اتفاقی بدون اینکه کوچک‌ترین تقصیری داشته باشید برای آن بیفتد و سرانجام شما بمانید و پاسخگویی به‌صاحب خودرو. در خیابان‌ها و بزرگراه‌های شهر خودروهای سواری دیده می‌شوند که به اندازه یک وانت یا حتی کامیونت چنان اسباب و اثاثیه بارشان شده است که کلی از آنها به‌خاطر جا‌نشدن از پنجره و صندوق‌عقب بیرون زده‌‌اند.
هنگام گذر از کنار چنین خودروهایی به‌اصطلاح 4چشمی رانندگی کردن هم جواب نمی‌دهد چراکه علاوه بر 2چشم، باید 2چشم هم برای پشت‌سر و 2چشم هم برای کنار سر داشت و روی هم 6چشمی مراقب بود تا بار اضافی آن به خودروی ما برخورد نکند.
نان داغ، نیمکت داغ
بسیاری از خانواده‌ها دوست دارند نان‌تازه را سر سفره افطار بگذارند و به‌همین دلیل در طول ماه‌مبارک‌رمضان صف‌های بلندی پشت نانوایی‌های شهر تشکیل می‌شود. شاید شما هم پس از گذراندن ساعتی در این صف‌ها با دیدن اینکه یک نفر با بیشتر از سی‌چهل عدد نان از نانوایی خارج می‌شود تعجب کنید یا حسابی دندان‌های خود را به‌هم بسائید؛ نان‌هایی که ممکن است همه‌شان مصرف نشود و راهی سطل نان‌خشک شود.
علاوه بر این گاهی نان‌ها مانند آنچه در تصویر می‌بینید حرام می‌شوند و روی نیمکتی داغ خشک می‌شوند. حال آنکه همان یک عدد نان می‌تواند به‌دست روزه‌داری برسد که مجبور است مدت زیادی را در صف بلند نانوایی سپری کند. بنابراین مطابق گفته کارشناسان بهتر است نان را به اندازه مصرف خریداری کنیم. البته شاید حذف یارانه‌ها دست‌کم از بروز این مشکل جلوگیری کند
